اثر ساختاری رهبری اخلاقی بر توانمندسازی کارکنان: نقش میانجی مهارت های سیاسی

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی اثر ساختاری رهبری اخلاقی بر توانمندی کارمندان با نقش واسطه ای مهارت های سیاسی کارمندان بود.پژوهش از نوع مطالعات همبستگی است . جامعه آماری تمامی کارمندان ادارات آموزش وپرورش شهر مشهد در سال 92-93 بودند. نمونه ای به حجم 200 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد.  شرکت کنندگان پرسشنامه ی رهبری اخلاقی و مهارت های سیاسی را تکمیل کردند. داده ها با مدل معادلات ساختاری و با نرم افزار lisrel تحلیل شدند. یافته نشان داد که  سازه نهفته رهبری اخلاقی را می توان با نشانگرهای احترام، خدمت، عدالت، صداقت و ساختن جامعه به طور عملیاتی تعریف کرد.  نیرومندترین نشانگر این سازه خدمت به دیگران است. افزون بر آن، سازه نهفته مهارت های سیاسی کارکنان را می تون با متغیرهای مشاهده شده  هشیاری اجتماعی، نفوذ میان فردی، توانایی شبکه سازی و صداقت ظاهری به طور عملیاتی تعریف کرد. نیرومندترین نشانگر این سازه نفوذ میان فردی است. در مدل ساختاری تدوین شده، یافته ها نشان می دهد رهبری اخلاقی بر مهارت سیاسی اثر ساختاری مثبت دارد. اثر غیرمستقیم رهبری اخلاقی بر توانمندی کارکنان است. همچنین، مهارت های سیاسی بر توانمندی کارمندان اثر ساختاری مستقیم دارد. درنتیجه برای افزایش توانمندی کارکنان و بهره گیری از تجربیات کارکنان باید مهارت های سیاسی را در کارمندان پرورش داد. یک عامل بسیار مؤثر در این زمینه رهبری اخلاقی است. استفاده از این نوع رهبری با پررنگ شدن مهارت سیاسی همراه است که به تبع آن می توان انتظار داشت توانمندی کارکنان افزایش یابد.   واژگان کلیدی: رهبری اخلاقی، مهارت سیاسی، توانمندسازی، هشیاری اجتماعی.